Waarom ik naar Lesbos ga

 

Ik begin bij het begin.

Na het overlijden van Tommie heeft het mij een tijd gekost om daar een plekje voor te vinden.

Tom was mijn begin van volwassenheid. In mijn flatje met z’n 2^en. Het besef kwam dat Tom verlatingsangst kreeg toen ik ging werken. Hij had er niet echt het vertrouwen in dat ik na mijn werk weer naar huis zou komen. Op zich niet vreemd, Tom is samen met zijn broertje gevonden in een bos in Lelystad en heeft daar ongeveer 3 maanden gezworven.  Waarschijnlijk zijn ze geboren in een nestje bij iemand thuis en daarna gedumpt in het bos. Daarna bij het asiel gebracht.

Ik woonde op dat moment nog in het ouderlijk huis maar vrij snel daarna naar de flat. In een paar maanden heeft hij dus op 5 verschillende plekken ‘gewoond’ dus dat ik weer naar huis zou komen heeft hij echt moeten leren. Wat voor mij ook een leermoment was. Leg maar eens aan een hond uit dat je gewoon weer thuis komt. Daar hebben we heel hard aan gewerkt. Toen ik een keer 2 dagen achter elkaar vrij was en hij op dag 2 steeds in zijn eentje in een andere kamer ging liggen dan waar ik was, ik hem ging knuffelen en hij een diepe zucht gaf a la “moet jij niet eens gaan werken of zo” wist ik dat we op de goede weg waren. Maar het feit dat hij verlatingsangst naar mij had vond ik wel een heftig feit. …. Iemand heeft MIJ nodig om te kunnen functioneren. Dat voelde als een grote verantwoordelijkheid maar gaf mij ook zo’n heftig gevoel van geluk. Levens gaan zoals ze gaan en niet altijd zoals je wilt.De teleurstellingen die mensen je kunnen geven kon en kan ik moeilijk mee omgaan. Tom stelde mij niet teleur. Veel dingen gebeurden maar de basis was altijd Tom en ik. Wij met z’n tweeën.

En het maakt niet uit of je je dag een keer niet hebt. Tom bleef van mij houden.

Dus een nieuwe hond na Tom dat heeft wel even geduurd zoals je kunt begrijpen.

Het onderwerp ‘hond’ kwam steeds vaker terug. We zijn bij meerdere asiels gaan kijken.  In Almere en Lelystad waar Tom vandaan kwam. Ook online op meerdere asiel pagina’s gekeken. Maar we wilde een jonge hond. Dat was al lastig maar verder was het vooral Staffords , Mastiff-achtige honden of Rottweilers. Dit zijn vaak honden die consequente opvoeding nodig hebben en vooral heel veel beweging. Vele honden komen daar terecht om dat ze  gekocht worden als imago verlenging. Maar op het moment dat een hond opvoeding, veel beweging (gaat zich vervelen thuis en dingen ‘zoeken’/ slopen) en een hond kost geld. Dat zijn de grootste punten waarom je bepaalde honden erg veel ziet in asiels. Daar zouden strengere regels voor moeten komen, maar dat is weer een andere discussie.Vaak waren het ook honden die niet met katten overweg konden en dat zou wel een probleem worden bij ons thuis.

Toen kwamen wij via internet bij stichting Atlas Animal Project  terecht. Een stichting die zich belangeloos inzet voor organisaties in het buitenland die zich inzetten voor zwerfdieren. Want wees heel eerlijk, Nederlandse dieren hebben het goed. Ga naar de eerste de beste supermarkt en er is minimaal 2 meter aandacht voor dieren.  Asiels worden gelukkig ondersteund  door de gemeentes waar ze gevestigd zijn. Dit is vaak niet genoeg maar door middel van de verkoop/nieuwe eigenaar en donaties (dierenvrienden, sponsorlopen op school, of verkoop van spullen) komen ze vaak rond.  De honden en katten in het buitenland hebben geen asiels of mensen die zich inzetten voor beesten, en omdat de beesten ook niet gecastreerd of gesteriliseerd worden, wordt het probleem alleen maar groter. Landen komen dan vaak met de snelste goedkoopste en meest effectieve oplossing. Het afmaken van zwerfdieren. En daar zal ik verder niet over in detail gaan. Dat plaatje kun je zelf wel maken.

Gelukkig zijn er mensen in die landen die dat niet aan kunnen zien en een opvang maken of de beesten van straat afhalen en ze castreren en steriliseren. Dit gebeurd dus in het buitenland en is ‘niemand’ zijn probleem. Dus om de mensen die opstaan tegen deze manier van handelen te ondersteunen is Atlas een hulp. De donaties komen bij Atlas binnen en deze worden verdeeld over de buitenlandse hulpverleners. Ook zamelen ze spullen in die naar de organisaties gebracht worden (denk aan manden,voer ,dekens riempjes enz enz)  De organisatie helpt ook om honden of katten in Nederland of andere landen hun forever home te realiseren. En dat is het punt waarvan ik dacht WOW, waarom doen ze dit niet zo in Nederland met Nederlandse dieren. Als eerste krijg je een hele vragenlijst. Met vragen zoals ‘waarom overweeg je een dier in huis te nemen. Wie gaat er voor zorgen? Hoeveel uur per dag bent u minimaal weg?’ enz enz. Later werden we gebeld door een medewerkster van Atlas en in een leuk gesprek kreeg ik weer heel veel vragen. Maar alles in het belang van de hond. Als dat allemaal goedgekeurd is komt er iemand bij je thuis en gingen we kijken naar hoe we woonden (veiligheid, kans op weglopen enz), hier thuis nogmaals vragen gehad. Weet je hoeveel een dier kost?, ben je bewust van het feit dat een hond uit het buitenland komt en wat dat met zich mee brengt? Allemaal pittige vragen maar wel heel realistisch. Dit zijn namelijk de dingen die je MOET weten wanneer je een beestje in huis haalt. Het leuke is dat ik nu ook zelf op huisbezoek ga bij mensen. Ook zijn er in Nederland heel wat gastgezinnen die de honden opvangen en daar ook meteen een hele specifieke karakterschets kunnen maken van de dieren. Atlas is over al zijn dieren eerlijk (kan niet goed alleen zijn, is angstig of moet niet bij drukke kinderen) dit enkel en alleen om het beestje een goede match te laten zijn met het toekomstige baasje. Ik vond de procedure van Nyssa heel spannend, juist om dat we echt gekeurd werden.  Een paar weken later konden we Nyssa gaan halen, 2 lieve meiden die zichzelf hadden opgegeven als reisbegeleiders hebben Nyssa en haar broertje Casper naar Nederland meegenomen. Heel spannend! Casper is later ook bij ons gekomen we hebben hem bij een gast gezin opgehaald en vanaf dat moment was het weer een eenheid.  En is nu een duo die nooit meer uit elkaar gaat. Die 2 horen bij elkaar en kunnen ook niet meer zonder elkaar. Op Schiphol kregen we te horen dat Gerbien, Casper en Nyssa had weggebracht en ze nog even had geknuffeld en echt even de tijd had genomen om afscheid van ze te nemen. Dat vond ik zo mooi om te horen. Gerbien heeft een stukje land en daar vangt ze de honden van Lesbos op, ook voert ze katten die op het eiland lopen. Want in het hoogseizoen zijn er mensen (vakantie gangers) die ze eten geven maar in de winter… tja vul zelf maar in. Op Lesbos wonen ook veel honden die aan de ketting liggen.

Een kettinghond leidt een eenzaam en verlaten bestaan ergens in the middle of nowhere van Lesbos. De hond wordt vastgemaakt aan een korte ketting en heeft slechts een houten kist of metalen vat als schuilplaats. In de zomer biedt dit absoluut geen beschutting tegen de brandende zon en in de winter is het veel te koud voor de dieren. Het merendeel van de honden heeft niet of nauwelijks een functie en ligt alleen maar te lijden. Met een beetje geluk krijgt de hond één of twee keer per week wat eten en water. Dit betekent dat de meeste van deze honden niet ouder worden dan 1 jaar (bron: Canilos)

Deze voert zij ook en houdt precies bij waar de honden zich bevinden. Casper en Nyssa zijn als één nestje in een kartonnen doosje afgezet bij Gerbien. Wat erg denk je misschien. Maar gelukkig weten sommige mensen Gerbien te vinden en brengen ze het gevonden nestje naar haar omdat ze weten dat zij wel voor ze gaat zorgen. Dus eigenlijk hebben ze geluk gehad.

Via Atlas en Facebook ben ik meer te weten gekomen over Gerbien. Hoe ik haar in het kort kan beschrijven…. Naar mijn idee een gevoelsmens die leeft voor beesten. Alles wat ze bezit en ook waar ze woont staat in teken van de beestjes. Ze heeft nog heel veel contact met de nieuwe baasjes van ‘haar’hondjes.  En het is ook leuk om op haar Facebook pagina te zien wat ze doet en wat ze allemaal meemaakt. In mijn ogen onvoorstelbare dingen, en situaties die wij niet kennen hier in Nederland. Gelukkig niet. Maar wat mij vooral raakt is; 1 vrouw die haar leven leeft voor de dieren. Wat zijn jou struggles vandaag?  Je baan, wat eten we vandaag, waar gaan we op vakantie. Nieuwe auto misschien enz enz.  Haar zorg is haar beestjes elke dag te verzorgen te socialiseren maar vooral hun gezondheid en eten. Zij zelf komt als laatste. Dit zal ze zelf nooit zeggen maar ze is een engel, ze bestaan! Zou jij het kunnen doen?? Je leven lang?  Dus toen de vraag van Atlas kwam had ik zoiets van JA!!! Dit moet ik doen. Na een middag vol uitleg en Skype gesprek met Gerbien was ik helemaal om. Dezelfde avond heb ik nog een ticket geboekt. Wel na goed overleg met het thuisfront natuurlijk. Al was hun mening, dit wilde je al doen, de vraag was alleen, wanneer!?

Sinds ik door mijn heup thuis zit ben ik vaak in gevecht met mijzelf. Omdat ik niet werk draai ik niet mee in de maatschappij. Tenminste zo voel ik het. Ik wil weer wat doen, ik wil weer iets kunnen betekenen in deze wereld. Dus het minste wat ik kan doen is Gerbien een maand te helpen met haar werkzaamheden. Hondjes laten zien dat het leven ook leuk kan zijn. En dat zij ook een knuffel en liefde kunnen krijgen wat voor ons zo normaal is.

Gerbien

op schiphol

Op de eerste Atlas dag

Casper Nyssa en Storm

duo

broer en zus

 

 

 

De dag! (Las Vegas)

Donderdag 19 Juni dat was dé dag!
Wetende dat de ceremonie pas om half 7 zou beginnen gaf ons de ruimte op (een soort) van te ontspannen.
Rustig opstaan wat ontbijten en langzaam de kriebels in je buik op laten komen. Tot mijn eigen verbazing heb ik mijn gedachten en nervositeit best onder controle kunnen houden. We hebben lekker in het zwembad gehangen en gekletst. Ik had voor mijzelf een tijdlijn in mijn hoofd die duidelijk en haalbaar was zonder gestrest te worden. Hoopte ik.
Gert zou smiddag nog wat dingen ‘doen’. Dus hij is met Jordy op pad gegaan. Om 3u ben ik met al mijn hebben en houden naar de kamer van Erwin en Sylvia gegaan. Om mijzelf aan te gaan kleden opmaken en haren te doen.
En natuurlijk het gekregen kettinkje van Suzanne bij me te dragen. Pfff wat heb ik haar gemist. Als je alleen op zo’n kamer zit kun je jezelf gek maken qua denken( is het de juiste jurk, hoe ziet Gert er uit, gaat het leuk worden, zal de rest het leuk vinden, panty aan of niet. Niet huilen niet huilen!! Enz enz) Ook al is iedereen tussen door de kamer in geweest… Het was toch anders zonder Suus zij weet al mijn kronkels in mijn hoofd realistisch bij me weg te nemen. Dat waren wel momenten dat ik even moest slikken. Aangezien zij ook geholpen heeft met én mijn kleding en is gaan shoppen met Gert. Dus het kettinkje was wel geruststellend. De momenten van geluk en paniek wisselde elkaar in noodvaart af. Gelukkig was daar Sylvia die door er ‘gewoon’ te zijn erg als steun aanwezig was. Én haarlak in mijn gezicht te spuiten 😉. Na dat ik mijn playlist op mijn telefoon 4x in herhaling gehoord had en ontspannen probeerde mee te zingen was hét moment aangebroken. Gert stond buiten voor de deur op mij te wachten met de rest en Alexandra stond boven bij mij aan de trap om weer van Sylvia beneden te horen wanneer het tijd was om op mijn elegantst mogelijk de trap af te flaneren. Hakken en een dik tapijt is echt een uitdaging kan ik je melden. Uitdagend om zonder óf op mijn kont of nekbrekend naar beneden te gaan. Dat moment was zo spannend! Hier heb je maanden naar toegeleefd en opgewacht. Toen ik de hoek om kwam zag ik Gert staan en hij zag er zo mooi uit. Heel netjes maar wel gewoon Gert en daar hoopte ik ook zo op. Was zo’n speciaal moment…bijna niet te beschrijven. En zo’n ontlading pff niet normaal. Toen met z’n allen in de auto richting Red Rock Canyon waar de ceremonie plaats zou vinden. De weg er naar toe was al adembenemend mooi. Met het commentaar op de achtergrond van Jordy en Gert over mijn haar in combinatie met de woorden keiharde krullen en Roy Donders. Op de lokatie aangekomen ,midden tussen de rode bergen en een langzaam ondergaande zon, ontmoette we de officiant (de dame die ons zou verbinden) een hele leuke vrouw en de fotografe en licht assistente. Alle drie hele leuk vrouwen. Die ons meteen op ons gemak stelden. We kozen een mooie plek uit waar het uitzicht zo mooi was, niet te bevatten. Met hele mooie woorden stonden we tegen over elkaar (het niet gaan huilen is finaal mislukt) maar het was ook zo mooi speciaal en once in a life time moment. Na de ceremonie zijn wij wat in de buurt gaan lopen om foto’s te maken van de mooie omgeving. Weer bevestiging gehad dat mijn plek achter de camera is en niet voor de camera. Ontspannen en poseren is niet mijn ding, de opmerking van de fotografe dat er slangen in dit gebied zaten werkte qua ontspanning ook niet echt mee. Maar nogmaals de fotografe Alicia was super lief en erg leuk. Terug gekomen bij de rest ging ik even naar de toilet. En toen ik terug kwam stonden er in eens dozen op tafel. Gert had smiddags met Jordy samen de zelf ontworpen en vanuit Nederland bestelde cupcakes opgehaald. Die had ik echt niet zien aankomen. Na enig ontspanning (in hoeverre je kunt ontspannen op zo’n dag) zijn we met de auto’s naar het bekende Las Vegas sign geweest om daar weer foto’s te maken. Daarna zijn wij met Alicia naar het oude gedeelte van de strip gegaan en daar nog meer foto’s gemaakt. Alicia wist onderweg over heel veel dingen te vertellen over bepaalde plekken en gebouwen. Erg leuk. Wat ook super leuk was was de enthousiasme van de Amerikanen zelf. Ontelbare keren zijn we gefeliciteerd. Ook kreeg ik buiten het boeket wat ik van Gert gekregen had ook nog van een man een zelfgemaakte roos in mijn handen gedrukt met de bijbehorende felicitaties. Echt leuk. De enthousiasme van de mensen hier in het algemeen kan ik erg waarderen. (Buiten de telefoon centrales en taxi chauffeurs om) leuk was ook dat Alicia de mensen om ons heen ook betrok in de foto’s daar ga ik niet te veel over neerzetten want dat zien jullie over een week of 3 wel op de foto’s.
Daarna zijn we terug gegaan en hebben we de rest weer ontmoet bij hotel New York New York waar we die nacht ook zouden blijven. We hebben met z’n alle nog wat gedronken en en zijn toen richting onze hotelkamer gegaan. Het moment dat we de deur van de kamer open deden vielen we allebei stil van verbazing…. Dit was geen kamer dit was gewoon een enorme huiskamer met bubbelbad en een waanzinnig uitzicht. Wauw! Niet normaal. We hebben tot diep in de nacht gebadderd in de jacuzzi. Na eerst roomservice gehad te hebben. Ik kreeg smiddags geen hap door mijn keel en was bang als ik het wel zou doen het er met 120km p/u weer uit zou komen. Dus een broodje hamburger was erg welkom. Daarna heerlijk naar bed gegaan (zo’n bed waar in je helemaal weg zakt en omgeven bent met heerlijke kussens en dekens. Gert zei laten we het gordijn open laten om de lampjes en lichtjes te kunnen zien, hier hebben we jammer genoeg heel kort van kunnen genieten omdat het al licht werd buiten. 😬
Heerlijk uitgeslapen die nacht om daarna beneden een koffie een blueberry scone te nuttigen. (Weer wat geleerd, scones ontnemen alle het vocht in je giecheltje waardoor het gewoon lastig word om te praten,na veel geknaag eindelijk weg gekregen, zie ik een jongen naast mij jam , kaas en andere vloeistoffen op zijn scone smeren, aha vandaar het beschuit effect in mijn mond) daarna nog even met z’n tweeën de strip nog even op geweest, ik een leuk jurkje gescoord en Gert hele stoere witte all stars. Maar het gevoel van we zijn met z’n alle hier op vakantie bleef bij ons knagen dus zijn we weer terug naar het huis gegaan. Moe maar erg voldaan. Die avond was de eerste avond van EDC dus iedereen had zin in de avond. Jammer genoeg had ik een heup die alles behalve mee werkte. Wat op zich logisch was na zo’n dag, was al blij dat ik er gister geen last van had gehad. Uiteindelijk toch besloten om niet mee te gaan. Ik voelde dat het niet goed meer ging komen. Na een gezellige hectische voorbereidingstijd ging de groep vol energie weg. En dan zit je daar in je eentje in een Vila met zwembad. Heb dit alles behalve naar ervaren. Eerste kwartier na dat iedereen weg was wel even een ‘fuckers’ moment gehad. Doorslikken , accepteren en doorgaan. Heb lekker opgeruimd wasjes gedraaid en geappt met Suus op tijd naar bed gegaan. Kon ook geen kwaad dacht ik. Nachten van 4 a 5 uur is hier normaal. Toch blijft gelukkig het energie gevoel hoog. Denk toch dat ik me daar op ingesteld had.
Al met al weer super dagen weer achter de rug.

 

1e dag Las Vegas

Na maanden voorpret en voorbereiding. (Ik zeg te veel spullen verzamelen, en later achter komen dat dat op de 1 of andere manier ook allemaal in je koffer verwerkt moet worden)
En nog dingen vergeten… Ik kan dat.
Eerst afscheid van de mannen nemen en opa en oma natuurlijk. We hadden een een huilbui verwacht, want tja een week is best lang.
Maar de enige die stond te slikken was ik. Het was zelfs zo dat Victor zijn schooltas al op zijn rug had zitten om gewoon zoals elke dag naar school toe te gaan. Bepakt en bezakt op weg naar Amsterdam Nadia oppikken.
Op Schiphol toch maar even de koffer laten sealen. De kwaliteit van de koffer had niet echt hoge verwachtingen.
9,- per koffer is goed te doen. Maar zei de beste seal man. Een slotje bij je koffer is het beste want als je hem sealt is de keuze om jouw koffer open te maken erg groot. Met een slot is dit aanzienlijk kleiner. Ach doe ook maar… Zal de prijs achterwegen laten (we hadden er bijna 3x onze koffer van kunnen sealen) leerzaam momentje.
Ondertussen kwamen Dennis Alex Rob en Kim ook aangelopen. Toen had ik mijn eerste momentje van joehoe we gaan!
Inchecken ging lekker snel. Douane ook prima. Vriendelijk blijven lachen en “ja meneer ,nee meneer zeggen” Werkt tot nu toe erg goed. Vriendelijk lachen ook, al werkt dat bij de vrouwelijke douane en beveiliging vaak averechts. Na ons eerste drankje en wat eten samen was het tijd voor tax free shoppen.
(Luchtje en sigaretten) Dennis en Robert hebben nog 2 Polo’s gekocht. Aangezien we Alex al 4 keer subtiel de naam Starbucks had laten vallen kwamen we op het spontane idee om een een coffee to go te halen. rob daar ook een nieuwe ervaring verwerkt een nougat blokje van 2 bij 2 cm voor 2.25. Vol nieuwsgierigheid gekeken hoe de smaak ervaring was. Ik denk dat mijn krentenbol net zo lekker smaakte maar volgens Rob was dit echt een smaak beleving… Zelfs het meisje wat werkzaam was bij Starbucks die haar pauze aan het houden was keek hem ongeloofwaardig aan. En sloot haar veelzeggende blik af met de woorden ” ik vind er niets aan”. Op naar de gate. Stukje lopen ,even zitten. En wachten tot we het vliegtuig in konden. Na een paar minuten zei Kim (gelukkig) kunnen we nu al naar binnen? …oh shit ja! Als eerste gaan we naar Londen om vanaf daar over te stappen naar Vegas. Een compacte Airbus stond klaar om ons te ontvangen. Het was met opstijgen en vliegen erg helder dus een mooi uitzicht.Boven London nog wat rondjes gevlogen om uiteindelijk te kunnen landen. Omdat het zo helder was hebben we de London-eye en de towerbridge goed kunnen bekijken. De overstap in Heathrow was krap maar haalbaar. Bij de entree had ik meteen ‘wauw’ moment 2 zitplaatsen in een S vorm zodat je de ruimte had maar toch bij elkaar zat. …..en toen werd ik verzocht om door te lopen naar het einde van het vliegtuig. Aha dat was de business-class dus. Super bediening , krappe zitplaatsen dat wel en dat zegt iemand van 1.55. Als de gene voor je naar achter gaat zitten ben je eigenlijk verplicht om ook naar achter te gaan zitten. Maar aan de andere kant had ieder zijn eigen beeldscherm met touch screen. Met veel keuze qua films audio en tv series. Ook het uitzicht was weer helder dus veel en mooi kijk entertainment. Uitdaging was wel dat als de dame naast ons lag te slapen je moest wachten tot je paars zag. Aangezien ik haar wakker moest maken om er langs te kunnen. Paar keer een kleine turbulentie gehad. Wanneer je dus heeeeel nodig moet je al swingend door de turbulentie loopt en blij bent dat je even je benen kunt strekken. En dan charmant swingend op de wc wilt gaan hangen. Zijn van die momenten die niet vaak voorkomen. En dan opgelucht de wc verlaat en je denkt even mijn beentjes strekken tot je het bordje ‘fasten seatbelt’ ziet.Na een halve minuut. Niets benen strekken maar zonder mensen als bumper te gebruiken naar je plek terug. Half liggend half lopend de dame naast ons passeren. De reis vervolgen. Maar na 9u dacht ik, ik ga mijn tas inpakken. We zijn er bijna (een uur nog dus) Stil zitten en niets doen is niet zo mijn ding zeg maar.
Bij de security heb ik echt wel een verhoogde hartslag. Aangezien die mensen achter de balie bepalen of jij het land in komt of niet. En hoe langer de rij hoe zwaarder die beslissing wordt in mijn hoofd. ( zouden ze een bekeuring van mijn brommer zwaar opvatten. En oké ik had niet flapdrol tegen die agent moeten zeggen) beste balie meneer viel best mee. Wel even een print van alle vingers laten maken en een foto. En dat moest iedereen laat dat duidelijk zijn. Koffers waren door de rest al opgepikt dus op naar de uitgang. Hoek om en daar stonden Erwin en Jordy ons al op te wachten zo raar zo grappig en zo onwerkelijk. Maar zo cool. We’ll meet in Vegas! Deuren door en alle welbekende lampjes banners en billboards kwamen ons te gemoed. Bij de auto een GMC ( vette bak) hadden de mannen een welkomsdrankje Budweiser en de speakers op standje hoog staan. Welkom in Las Vegas. Met een kwartiertje rijden en veel ooooohh’s en aaaaaaah’s onderweg bij het huis aangekomen. Super groot en verlicht zwembad maakte het plaatje compleet. Ook was er meteen een bbq voor ons geregeld dus TOP ontvangst. Ook kregen we (Gert en ik) een huwelijks overnachting in hotel New York New York de avond na de ceremonie. Echt een verrassing! En zo lief. meteen maar verteld dat wij voor morgen avond een etentje in de planning hebben met z’n allen. Helemaal leuk! … Al snel kakte iedereen behoorlijk in. Het slapen op de slaapbank is heel goed bevallen. Waarschijnlijk hielp de coma-stand in mijn hoofd er goed aan mee. Vanavond nog maar een keer testen. Vandaag begon de dag vroeg (6u) langzaam druppelde iedereen zijn kamer uit. Samen heerlijk ontbeten. En gewoon genieten van alles. Even beseffend waar je bent. De die hards hebben al een duik genomen. Ik was hier (blog) aan begonnen met tussen poses en terwijl ik typ komt een politie heli een paar keer laag overvliegen. Past toch wel in het plaatje, Amerikaanse sirene op de achtergrond maakte het af. Even stoppen Nederland Australië kijken (9u smorgens hier) met water, bier en vers gesneden meloenen. We hebben het slecht. We hebben gewonnen maar spectaculair is anders. Maar nogmaals we hebben gewonnen! Smiddags onze auto gehaald en dat is een mooie crystler met 7 zitplaatsen. Knap want de mannen hebben zich niet om laten praten met het welbekende verhaaltje ( de auto die u heeft uitgekozen is de airco niet goed werkend maarrrr voor $100 per dag heeft u deze of deze mooie auto) knap want we gingen de auto halen en konden kiezen uit 4 verschillende auto’s. Alle 4 de airco’s kapot?? Nou mooi niet dus! Een mooie auto met alles er op en er aan! Daarna boodschappen gedaan ( alles maar dan ook alles in groot verpakking) standaard verpakking in Amerika. Daarna terug naar het huis. Even geluncht en nu relax aan het zwembad en typ ik hier mijn laatste woorden neer. Vanavond met z’n allen eten en de strip verkennen. Tot laters!

Zelf goedkoop zeep maken.

Ik doe het nu voor de 3e keer en vind het echt een super uitvinding.

1 blok zeep = meer dan een liter vloeibare zeep.

Ik heb het de eerste keren gebruikt zonder glycerine en merkte dat er na een tijdje een soort van water laag op de zeep kwam te staan, dit was trouwens snel te verhelpen door de zeep even te schudden.

Maar oke let’s begin…

benodigdheden:

*1 blok zeep naar keuze: (Ik heb Dettol genomen maar het kan dus ook met Zwitsal of een ander merk. De romige zeep zoals Dove      schijnt niet zo goed te werken. Maar zeg eerlijk dat ik dit niet gebruikt heb dus ook niet weet of het wel of niet werkt)

*2 Flesje Glycerine (ik heb het gekocht bij de Etos)

*3 1 liter water

*4  een pan

*5 staafmixer

*6 lege zeep dispenser en grote fles om rest van de zeep in te bewaren.

Ik ben van de kort maar krachtige uitleg en dat ga ik nu dus ook doen, met foto’s wel zo makkelijk.

Je neemt 1 blok zeep.

Je maakt deze zo klein mogelijk, ik heb het gewoon met een mes gedaan dit ging erg makkelijk.

Vervolgens doe je dit in een pan, samen met 1 liter water

En 1 eetlepel glycerine

Dit zet je aan tot het bijna gaat koken, je ziet nu ook (al roerend) dat de zeep oplost. Je blijft zachtjes doorroeren tot de zeep helemaal opgelost is.

Als alles opgelost is, doe je een deksel op de pan en laat je het ergens een paar uur afkoelen. Ik heb de pan 3u buiten gezet, let op dat er geen dieren of kinderen rondlopen ivm verbranden.

Na het afkoelen is de zeep een dikke substantie geworden, lijkt een beetje op warme kaarsvet.

Nu pak je de staafmixer en mixt het geheel goed door.

 Je merkt nu ook dat het heel vloeibaar wordt niet té vloeibaar ongeveer zoals yoghurt.

Nu is je zeep klaar, nu kun je de dispensers vullen. Ik heb 2 dispensers gevuld en nog een halve fles restant.

Dit voor later gebruik.

Bij gebrek aan een trechter heb ik een papieren trechtertje gemaakt.

evt zou je na het mixen er een geurolie doorheen doen, maak let op dat je hier wel tegen kunt.

Ik hoop dat ik mensen op een idee heb gebracht.

Dit kan ook leuk zijn voor bij een geboorte, 4 liter zwitsal zeep! Welke nieuwe moeder wil dit nou niet!

Ik zeg succes!

Action Playboy ultimate eyes, sultry smokey eye set

Ik waggel..zoals wel vaker door de gangetjes in de Action.

altijd even spieken bij de beauty gedeelte en ineens onder in het schap zie

ik iets liggen wat ik niet eerder had gezien..Playboy.

Ik weet dat Action meer dingen van het merk Playboy verkoopt, heren luchtjes ed. Maar de make-up had ik nog niet gezien.

Ik opende het en ik was aangenaam verrast. Mooie kleuren en zeker aantrekkelijk voor de aankomende feestdagen.

De pallet kleuren zijn verpakt met een plastic folie om de kleuren heen. (prijs 3,99)

Meteen maar even aan de slag gegaan, smokey eye is lekker makkelijk en vooral lekker makkelijk

aan te brengen. Rommelig aanbrengen (zie foto’s) en daarna wat netter blenden.

Voor:

 na

Stap voor stap..

Eind resultaat , mooie kleuren goed gepigmenteerd , de lichte kleuren niet zo maar dat vind ik juist niet erg.

zo is het een subtiele kleur.

Ik zeg geslaagd, ben je zelf niet van deze kleuren zal dit zeker een mooi cadeau zijn voor…..vul zelf maar in.

Tijd voor kaarsen! Maar wat doe je me alle niet opgebrande restjes

Galaxy broek maken

Hoe maak je zelf een galaxy jeans met acryl verf! Één van de grootste ontdekkingen dit jaar was voor mij wel dat ik kennis kreeg van het feit dat acryl verf niet uit kleding gewassen kan worden.Niet leuk als het op je kleding komt wanneer het niet de bedoeling is. 🙀
Maar het opent ook vele deuren de deuren naar diy your own fashion. Alles wat je ziet op kleding qua tekst of tekening…..kan jij nu ook! Vandaar dat ik zo happy van deze ontdekking werd.

Galaxy print vind ik ik sowieso leuk. Dus ja waarom easy beginnen … Gewoon maken wat ik graag wil. En dat heb ik gedaan en …. Ben best tevreden over het eind resultaat.

Wat heb je nodig
– bleek (is een optie)
– spray flacon dit heb je nodig om de bleek er op te spuiten
– acrylverf
– spons ( in stukken geknipt)
– bord om verf op te doen (ik neem wegwerp bordjes,ruimt lekker snel op)
– kwast(jes) om de verf van het bord op je spons te doen
– kranten/vuilniszak om onder én tussen de stof te doen ivm doordrukken
– bakpapier
– strijkbout

Tijd: ongeveer 30 minuten

Start

Leg een ondergrond neer onder je textiel , en kranten tussen de stof binnen in, zodat de textiel niet door drukt. En ik heb het vast getaped zodat mijn textiel niet zou verschuiven.

Hier heb ik met 1 x spuiten met bleek op de stof begin vlekken gemaakt, deze kleur die dan ontstaat vind ik een mooi begin effect hebben voor de start fase. Ja ja ziet er ranzig uit I know.

Heb je tijdens het drogen van de bleek mooi de tijd om de rest klaar te zetten.

Wat je nu gaat doen lijkt ingewikkelder dan het is het is namelijk simpel.
Ik gebruik hier even een foto van een ander kleding stuk waar ik ook deze print op heb gemaakt.
Met donkerblauw of paars ga je om de bleek plek heen ‘deppen’ rond om. Let hier bij op dat je niet te veel verf op de spons hebt. Dep anders voor de zekerheid eerst op het bordje ‘proef’ je kunt namelijk beter te weinig verf hebben en later nogmaals aan te brengen. Dan een te aanwezige vlek proberen weg te werken… Dat lukt namelijk niet!

Ik heb in de bleek vlek wat wit gedaan om meer diepte te creeren. Maar dat moet je natuurlijk zelf weten.
Daarna ga je op de lege plekken die nog op je jeans/broek hebt opvullen met bijvoorbeeld een afdruk met blauw te maken en met paars er om heen. Één tip werk van binnen uit begin met de vlek in het midden en omrand deze met een andere kleur en evt een andere kleur.

De sterretjes maak ik door gewoon met wit te spatten (let daarbij op om je omgeving..muren tafels enz enz) de sterretjes heb ik gemaakt door een X de maken met heeeeeeel weinig witte verf en de strepen van de X / \ langer uit te trekken.
Toevallig had ik nog een tekening van een planeet dus werd wat enthousiast en heb die er ook bij gemaakt. Of het meer waarde heeft.. Daar ben ik nog steeds niet uit.
De verf kleuren die ik gebruikt heb zijn donkerblauw goud wit en paars.

Zie hier het eind resultaat!

Daarna heb ik het een paar uur laten drogen. Acrylverf droogt snel dat is wel fijn.
Daarna pak je een stuk bakpapier en strijk je over de tekening heen, heet en vrij lang! Blijf je bout bewegen niet op 1 plek blijven hangen, dit om verbranden tegen te gaan.
Door het strijken zorg je er voor dat je de verf permanent op je kleding blijft.
Was het de eerste keer apart en binnenstebuiten! Om te kijken hoe en of het nog af gaat geven. Je hebt zoveel verschillende merken dat ik er niet mijn handen voor in het vuur wil steken om te garanderen dat alle verven op je kleding blijft zitten.
En klaar ben je!

Is het nog niet geheel duidelijk kun je hier onder kijken bij de foto’s van het shirt wat ik daarna gemaakt heb.

Drogen!!

Tape verwijderen.
En strijken!

Maybelline 14h versus de Lidl

Ik heb te veel lippenstiften die ik weinig gebruik.
Ik hoop elke keer op het wonder dé juiste te vinden.

Ik ben erg trouw aan 2 stuks.
De 1e is van Manhatten de 53T even uit mijn hoofd.. heel lang gebruikt. En de 2e is Milani (werkt hetzelfde als de Manhatten, bestaat uit 2 delen. lipstick en gloss) Ik ben de naam kwijt en ze zijn of niet te krijgen of heel moeilijk in Nederland. Zo jammer.

Zelf ben ik niet zo beïnvloedbaar qua reclame’s . Maar toen Maybelline de reclame naar buiten bracht met de Superstay 14 hour lipstick was ik toch wel erg benieuwd. De kleuren! Poppy! Ik hou ervan. Toch na enig aandringen van mijn vriend (ja ja ze bestaan) ‘Koop nou gewoon eens een duurdere lippenstift’ Ben ik gaan swatchen en de Neverending pink was risky maar wel heel cool. Echt een kleur om happy van te worden. Ik heb eigenlijk maar 2 eisen aan lippenstift. De kleur en hij moet lang maar dan ook lang blijven zitten. Aangezien ik tussen door mijn make-up bijna niet bijwerk. Te lui. I know. Maar het was liefde tussen de neverending pink en mij. Zelfs zo erg dat ik hem van de week kwijt was en er 3 mannen en ik op zoek waren naar mijn lippenstift. Schatten!

Maar het was een wijze les..let op je spullen. Maar ik heb hem gevonden…Thank god!

Die week de week boodschappen doen bij de Lidl (12 pakken melk 4 broden enz enz) zag ik ineens bij de kassa Make-up staan. Jaren terug heb ze dit ook gehad. Ik heb toen heel lang een oogschaduw van ze gebruikt die meesterlijk lang bleef zitten. Dit was toen van het merk Shuhada

En nu stond er een hele plank vol nieuwe artikelen. Ik moet dan even kijken…  Tja je staat in de  rij te wachten (smoes!!)

Alles ook nog eens 1,99 (say what)

En in eens tussen de lippenstiften zag ik een kleur die mij erg bekend voor kwam…dit is de Neverending pink kleur. Hop en voor ik het wist lag hij op de band geen idee hoe dat nou kwam (smoes 2)

Thuis aangekomen… De kijk en vergelijk test gedaan.

Nou ja kijk zelf maar zou ik zeggen.

      

De foto’s liegen niet.

Het jammere alleen is dat hij niet zo lang blijft zitten als de Maybelline maar ik zeg een goede 2e plaats voor de Cien collectie van Lidl . Top!

Whaaaaa ik heb een side shave….

Tijd voor zomer nagels!

>
Maanden al opzoek naar iets wat met met zon te maken heeft… hoe bedoel je ik verlang naar de zomer.Dan maar mijn verlangen op mijn nagels toveren. Als eerste pak je meest kleurrijke nagellak die je hebt, het leukste natuurlijk poppy en opvallende kleuren.Breng deze aan op een vooral niet te nette manier.

Laat deze goed drogen en ‘seal’ deze door een topcoat laag aan te brengen. Dan neem je je een crackle nagellak liefst zo donker mogelijk omdat de kleuren daar onder nog meer er uit knallen.Breng de crackle royaal aan en wacht tot je eigen kunstwerk ontstaat.